به گزارش شهرآرانیوز، «به نظر شما، چه کسانی بیشتر به پارکینسون مبتلا میشوند؟» این پرسش، تک سؤال یک نظرسنجی خیابانی از عابران یک مسیر پرتردد در تهران بوده که سال گذشته وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی انجام داده و جالب اینجاست که ۸۸ درصد از جمعیت شرکتکنندگان در این نظرسنجی با ارائه پاسخی غیرمنطبق بر واقعیت، کهنسالی را تنها عامل بروز این بیماری دانستهاند. حالا به مناسبت فرارسیدن ۱۱ آوریل و روز جهانی پارکینسون، به بررسی جزئیات این بیماری میپردازیم و با جمعی از پزشکان متخصص مغز و اعصاب گفتوگو میکنیم تا در این باره بیشتر بدانیم.
اصلاً اینطور نیست که فکر کنید حتماً باید به کهنسالی برسید تا احتمال ابتلا به پارکینسون برایتان ایجاد شود. بیماری پارکینسون یا همان «فلج لرزان» یک نوع بیماری پیشرونده است که در آقایان هم بیشتر شیوع دارد و در آن قدرت ماهیچهها تحت تأثیر مرگ تدریجی سلولهای تولیدکننده دوپامین در مغز، به تدریج تحلیل میرود. اولین علائم این بیماری هم خیلی نامحسوس و جزئی است و با احساس ضعف ناچیز و لرزیدن سر، دستها و بازوها شروع میشود بنابراین خیلیها شاید فکر کنند این وضعیت فقط بهخاطر یک ضعف گذرا ایجاد شده و آن را جدی نگیرند.
حبیبالله نعمتی متخصص مغز و اعصاب در گفتوگو با شهرآرانیوز میگوید: مدتهاست که ابتلا به پارکینسون از مجموعه افراد سالمند فراتر رفته و حتی میانسالها هم به آن مبتلا میشود. همین الان ما خیلی بیمار دهه شصتی داریم که پارکینسون گرفتهاند. متأسفانه آگاهیهای عمومی درباره پارکینسون خیلی محدود است و حالا این بحث سن ابتلا را که کنار بگذاریم، بسیاری از مردم حتی از جزئیات این بیماری هم آگاه نیستند و فقط فکر میکنند کسی که پارکینسون بگیرد، فقط لرزش دست پیدا میکند. اصلاً اینطور نیست! پارکینسون یعنی تحلیل قدرت ماهیچهها که لرزش دست فقط یک نشانه آن است و اکثر مبتلایان در سطوح پیشرفته حتی قادر به ایستادن متعادل نخواهند بود.
او میافزاید: این موضوع کاهش میانگین سنی مبتلایان به پارکینسون که گفتم خیلی مهم است، چون بسیار پیش میآید بیماری به ما مراجعه کند درحالی که بیماری او خیلی پیشرفته شده، اما چون هنوز سنوات بیمه بازنشستگی بیمار کامل نشده، مجبور میشود با همان وضعیت به کار برگردد. حالا شما فرض کنید بیمار دستهایش دچار لرزش شده ولی کارگر یک کارخانه است و باید به کار برگردد. میبینید؟ این خیلی بد است. باید ابتلا به پارکینسون هم در سطوح خاص آن جزو ازکارافتادگی آنی تلقی شود و بیمار بتواند از مزایای خاص بیمه برای بازنشستگی پیش از موعد استفاده کند. این قاعده مترقی امروزه در بسیاری از کشورها وجود دارد.
براساس نظر پزشکان متخصص، کمتحرکی، تغذیه نامناسب، مشکلات ژنتیکی و حتی امواج ناشی از تلفن همراه و آنتنهای مخابراتی ازجمله عوامل ابتلا به پارکینسون محسوب میشوند. برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری هم باید به شکل مستمر ورزش کنید، مصرف قهوه در برنامه روزانه شما باشد، از غذاهای سرخشده و فستفودها تا حد امکان بپرهیزید و در برنامه غذایی خود حتماً از غذاهای دریایی هم استفاده کنید.
محمدمحسن میرمحمدی نایب رئیس انجمن پارکینسون ایران نیز در گفتوگو با شهرآرانیوز با اشاره به جمعیت مبتلایان به پارکینسون در کشور نیز بیان میکند: اگرچه به دلیل عدم مراجعه بسیاری از مبتلایان، امروزه آمار دقیقی درباره بیماران پارکینسون در ایران وجود ندارد، اما ارزیابیها نشان میدهند که ما احتمالاً حدود ۲۵ هزار نفر مبتلای قطعی به بیماری فلج لرزان در کشور داشته باشیم که تقریباً دوهزار نفر از آنها امروزه در خراسان رضوی زندگی میکنند.
او میافزاید: البته باید این بیماری را خیلی جدی گرفت، چون با توجه به پیری جمعیت، به نظر میرسد با رشد تصاعدی مبتلایان پارکینسون تا سال ۱۴۲۰ این شمار به حدود یک میلیون نفر برسد. دلیل اهمیت مضاعف پارکینسون برای ما نیز این است که براساس آمارهای جهانی، حدود یکدرصد از افراد بالای ۵۰ سال به پارکینسون مبتلا میشوند، اما این میزان در کشور ما حدود ۴۰ درصد بیشتر از میانگین جهانی است.
نایب رئیس انجمن پارکینسون ایران با اشاره به مشکلات بیماران پارکینسون در کشور میگوید: مشکل بزرگی که امروزه ما در درمان پارکینسون داریم، بحث پوشش بیمهها بر داروهای این بیماران است. پارکینسون به یک مرحله جراحی ضروری نیاز دارد که امروزه بیش از ۱۰۰ میلیون هزینه خواهد داشت و اگرچه حدود ۹۵ درصد از این رقم توسط بیمهها تحت پوشش قرار گرفته، اما همچنان در حوزه داروها مشکلات بزرگی وجود دارد.
او میافزاید: پارکینسون تقریباً هرگز درمان نمیشود و فقط بیمار باید با مصرف منظم دارو از پیشرفت بیماری خود جلوگیری کند. هزینههای متوسط این داروها نیز برای هر بیمار مبتلا به پارکینسون حدود ۷ میلیون تومان در ماه است که با توجه به عدم پوشش کاردرمانی و گفتاردرمانی توسط بیمهها، بسیاری از بیماران علیالخصوص در شهرستانها دچار مشکل هستند. علاوه بر این، هنوز نسخه ایرانی بسیاری از داروهای پارکینسون نظیر قرص لوودوپا نیز تأثیر مطلوب ندارد و بیمار برای دریافت درمان مناسب ناچار است نسخه خارجی آن را تهیه کند که هم گران است، هم نایاب است و هم بیمه آن را پشتیبانی نمیکند.